Wielu z nas bardzo dobrze kojarzy geodezję. Ta dziedzina nauki najczęściej łączona jest z mierzeniem powierzchni, wyznaczaniem terenu oraz ustalaniem granic. Do pracy nad ostatnim z wymienionych zagadnień używa się zazwyczaj znaków granicznych. Nie każdy jednak wie, że istnieje również inny rodzaj oznakowania terenu w postaci znaków geodezyjnych. Jaka jest między nimi różnica? W jaki sposób je rozróżnić? Pytania na te odpowiedzi znajdują się w poniższym artykule.
Jak wygląda znak graniczny a jak znak geodezyjny?
Znak graniczny (inaczej zwany też granicznikiem) to jeden z podstawowych elementów oznakowania granic. Najczęściej jest to niewielki przedmiot przypominający kształtem ostrosłup. Wykonany jest z tworzywa sztucznego, które z racji umieszczenia znaku, musi odpowiadać specjalnym normom w celu uniknięcia zniszczenia. Znak graniczny zwykle posiada czerwone ubarwienie ze srebrnym, okrągłym fragmentem umieszczonym na jego środku.
Innym rodzajem oficjalnego oznakowania danej powierzchni jest znak geodezyjny. Jego struktura jest bardzo podobna do znaku granicznego. Również wykonany jest z twardego, zbitego materiału odpornego na warunki atmosferyczne. Częściej jednak możemy widzieć go w kilku formach. Należą do nich: betonowy słup o wymiarach 70x24x24 cm, słup wykonany z bazaltu lub granitu o wymiarach 70x20x20 cm oraz płaski odlew żeliwny o wysokości pół metra.
Kiedy i w jakim celu używa się danego znaku?
Użycie znaków granicznych jest o wiele łatwiejsze do zrozumienia. Jak ich sama nazwa wskazuje, wyznaczają one punkty granic nieruchomości na danej powierzchni. Natomiast znak geodezyjne mają całkowicie odmienne zastosowanie. Ich zadaniem jest wskazanie w terenie punktów osnowy geodezyjnej. Czym jest osnowa geodezyjna? To system zbioru zidentyfikowanych punktów, usystematyzowany w państwowej bazie odniesień przestrzennych. Osnowa ułatwia odnalezienie kluczowych komponentów wyznaczanej przestrzeni. Są one bardzo istotne w pracy geodety, ponieważ pozwalają podczas dalszych prac uwzględnić najważniejsze miejsca pomiarowe na mapie badanego obszaru.
Znaki a prawo
Pojęcia obu znaków są dostępne w odpowiednich aktach prawnych. Z ich szczegółowymi definicjami można się zapoznać w artykule 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz paragrafie 2 rozporządzenia Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w sprawie rozgraniczania nieruchomości z dnia 14 kwietnia 1999 r. W artykule znajdują się jedynie ogólne omówienia poszczególnych typów oznakowania geodezyjnego.
Warto też wiedzieć o ochronie prawnej znaków i ich nienaruszalności. Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne precyzuje kto i w jaki sposób powinien chronić znaki graniczne i geodezyjne. Część z tych obowiązków oprócz państwa spoczywa na właścicielu działki, na której granicy są one położone. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks Karny wskazują natomiast karę jaka czeka osobę, która przyczyniła się w sposób pośredni do uszkodzenia lub bezpośrednio zniszczyła jeden ze znaków. Za ich dewastację zgodnie z powyższą ustawą grozi do nawet dwóch lat pozbawienia wolności.
