Geodezja to najprościej mówiąc, dział nauki zajmujący się mierzeniem ziemi. Odpowiednie określenie wielu punktów na jej powierzchni wymaga niebywałej precyzji i umiejętności. Geodeci robią to na wiele różnych sposobów, korzystając przy tym z najnowocześniejszych technologii. Dziś jednym z najbardziej przydatnych typów badań jest wykonywanie pomiarów grawimetrycznych, które pozwalają z niezwykłą precyzją umiejscowić dane miejsce. W geodezji ten sposób określania położenia nazywa się grawimetrią geodezyjną.
Przy bardzo szybkim rozwoju technologicznym większość osób zajmujących się badaniami geodezyjnymi musi się na bieżąco dokształcać i nabywać coraz więcej nowych umiejętności. Obecnie zauważalny jest trend udoskonalania narzędzi potrzebnych do pomiarów grawimetrycznych. Wielu posiadaczy licencji uprawniającej do pracy w charakterze geodety nie miało jeszcze styczności z najnowszymi zdobyczami nauki w tym zakresie. W pierwszej połowie XX wieku badanie grawimetrii geodezyjnej były możliwe wyłącznie za pomocą aparatów wahadłowych. Obecnie rozwój techniki pozwala na znacznie bardziej precyzyjne wyniki badań, które są nieodłącznym elementem wielu procesów pomiarowych. Jednymi z najnowocześniejszych urządzeń są dziś gradientometry grawitacyjne i wariometry.
Grawimetria jest jedną z najszybciej rozwijających się metod badawczych. Jednak czym dokładnie jest grawimetria geodezyjna? Żeby w pełni zrozumieć pojęcie grawimetrii, najpierw trzeba ustalić czym jest geodezja dynamiczna (fizyczną), jeden z działów geodezji wyższej. Jak wiadomo na wszelakie wyniki pomiarów geodezyjnych np. kątów, różnic nachylenia, odległości czy azymutów wpływają różne czynniki zewnętrzne. Wśród nich wyróżnia się: pole magnetyczne, pole elektryczne czy też promieniowanie jądra Ziemi. Geodezja dynamiczna bada natomiast w jaki sposób siła ciężkości pola Ziemi wpływa na wszystkie te wymienione dane. Co ma to wspólnego z procesem badań grawimetrycznych? Otóż grawimetria geodezyjna wykorzystuje charakterystykę ziemskiego pola siły ciężkości do obliczenia danego miejsca na mapie.
Do prawidłowego wykonania takich pomiarów niezbędne są kompetencje do obliczenia natężenia samego pola, jak i jego gradientów. Zazwyczaj wykonuje się to na powierzchni Ziemi, jednak kiedy nie jest to możliwe, badanie wyjątkowo przeprowadza się w jej pobliżu. Wyróżnia się dwie główne grawimetryczne grupy pomiarowe. Pomiar dynamiczny związany jest z udokumentowaniem ruchu ciała wewnątrz siły ciężkości, natomiast pomiar statyczny dostarcza informacje na temat stanu równowagi czujnika grawitacyjnego.
Dynamicznymi metodami pomiarów są: pomiary wahadłowe, pomiary balistyczne i obserwacje częstotliwości drgań własnych. Pomaga to określić rejestrację czasu drgań wahadła lub częstotliwość drgań struny. Metody statyczne są nieco bardziej skomplikowane. Tutaj próbną masę, która jest umieszczona w systemie miary, doprowadza się do stanu równowagi za pomocą wpływającej na nią siły kompensującej. Dzięki temu można wykazać zmianę długości sprężyny pomiarowej.
